13 Mart 2008 Perşembe

Ayrılık;Piyonla Mat Edilme Sanatı


Ayrılık ne kötü birşey hele birde severek ayrılmak...

Ayrılık bir daha kavuşmamak üzere yapılan ayrılıklar insan nasıl unutmaya çalışsın o birlikte geçen günleri paylaşılan bir simit parçasını ve bir sürü şey...

Kabul edebilmek çok zor birşey ,anlamsız bakışlar,anlamsız yürüyüşler değil mi ?

Umarım en kısa sürede atlatırsın.

Herşeye rağmen kendini bırakma biliyorum ne denli zor birşey...

Son olarak yapılacak tek şey "Sen git aşk bana kalsın" diyebilmek hesapsızca...

2 yorum:

Pınar Altuntaş dedi ki...

...... Hiç bir anıyı tek başına yaşayamazlar
Her an ötekisiyle birlikte herşey onunla ilgili
Telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
Gittikçe genişleyen yakılmış ot kokusu
Yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
Yansımalar tutmuş bütün sahili
Çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
Öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
Çünkü ayrılıklar da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili ...... ATİLLA İLHAN

Erbil Dz. dedi ki...

Bırak üstüme yürüsün yalnızlık
Dokunma sensizliğime
O kadar alıştım ki hayaline
Düğüm düğüm işledim bedenime
Bırak çözme ruhunu bedenimden
Dokunmasın ellerin tenime
O kadar alıştım ki sessizliğine
Perde perde dokudum içime
Bırak sökme sesini içimden
Dokunma sen olan hiçbir şeye
O kadar alıştım ki senlere
Hücre hücre gömdüm yüreğime...
---MINAR'a da uzun bir aradan sonra tekrar o guzel siiri okumami sagladigi icin tesekkurler. (Ayrica dogrusu = Attila Ilhan)