Koza Kelebeği Bilmez

Okul başladı. Son yıl öğrenciliğimin, inşallah bir sorun çıkmazsa. Okula başladığımda ilerisiyle ilgili pekte düşüncem yoktu. Yani çok bilinçli bir tercih sonucu seçmemiştim bölümümü. Gene de şu an memnunum bölümümden. Şimdi yeni seçimler yeni yollar açılacak önüme. Robin Sharma’nın Koza Kelebeği Bilmez kitabında okuduğum bir paragraf çok hoşuma gitmişti. (Onu da paylaşmak istiyorum aşağıda. ) Orada yazan koza gibi hissediyorum bu aralar kendimi. Benim için hazırlanan bir yol var ama göremiyorum, şu an o yolun en iyi şekilde olması için uğraşıyorum. Umutluyum o yol için. Öyle olmak zorundayım yoksa ümitsizliğe kapılarak bir şeyleri çözemem. Hem öğrenciliğin son yılını doyasıya tatmak hem de yeni tecrübeler yaşayacağım dolu dolu bir yıl yaşamak istiyorum. Umarım tüm öğrenciler için güzel bir dönem,yıl olur.

“Kaderini ancak sen kendin keşfedebilirsin. Senin için hazırlanmış yolu ancak sen görebilirsin. Orası kalbinin seni davet ettiği yoldur. Nasıl ki koza kelebeği bilmez, hâlbuki kaderidir onun kelebek olmak. Ancak cesur olursa, cesaret ederse bir yumağın içinde sıkışmış kalmışlıktan, kabuğunu kırarak gökyüzüne, özgürlüğe kanat çırpar. İşte insanoğlunun hikâyesi de budur. Asla kaderini baştan bilmez ve eğer geçilmemiş yollardan geçmez, açılmamış kapıları açmazsa, sonunda bir anlamda açılmadan iade olacaktır.”