10 Şubat 2010 Çarşamba

Nasılsın?


Nasılsın diye sorma,bilmiyorum nasıl olduğumu.

Nasıl olduğum konusunda bile yalan söylemek zorunda bırakma beni.Senle ben yalansız başlamıştık herşeye,oysa şimdi nasıl olduğumu bile söyleyemiyorum sana.

Söylesem ne değişirdi bilmiyorum.Belki de artık bu yalanlar mutlu ediyor beni,seninle geçireceğim her günü bu yalanlara borçluyken,sen iyi bil beni.

Son gördüğün,hatırladığın gibi kalsın nasıl olduğum.

Kızgınlıklarımı,kırgınlıklarımı,öfkelerimi,pişmanlıklarımı bana bırak.

"Hani aşk bütün varlığınla onun olmaktı" dediğini ve suskunluğuma bütün hırçınlığınla kızdığını duyar gibiyim.

Benimle olmanın tüm ağırlığına artık dayanamayacak kadar çok seviyorsun beni,o kadar bağlandık ki birbirimize artık söylediğimiz her söz eskisinden de çok incitiyor biribirimizi.
Susuyorum bu yüzden,sorma cevabını bilmediğim hatta kendime bile sormaktan çekindiğim soruları.

Bilme bu yüzden bilme,tarifi imkansız nasıllığımı.

Sorma nasılsın diye,söylesem de anlamazsın;anlasan da anlatamazsın bir hiçlikte kaybolmak isteyen beni.

Sormayın nasılsınız diye,bilin ki duyduğunuz cevaplar size söylediğim en güzel yalanlardan biridir.

Ama madem sordunuz,kendiniz istediniz kendi gerçeğinizle yüzleşmeye;siz nasılsınız?

Hiç yorum yok: